نسل بی خاطره ی من

بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم...!!
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم...!!

خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد

جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد!!

منزوی شو توی قلبت
یاد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست
یاد حجله پشت حجله

بچه های خاک و بارون
یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه
پدراشون ته دالون!!

پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من ؟
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن ؟

پاش بیفته باز دوباره،روی مغربت می بارم...
باز توی منطقه ی مین،دست و پامو جا می ذارم...