تاثیرات چوب و فلک بر روی دانش آموزان

سلام. سلام گرم من، مدیر وبلاگ وزین دهه شصتی ها رو پذیرا باشید. تشکر می کنم از تو؛ از تو بازدیدکننده عزیز که به این وبلاگ لطف داری و بعد از مشاهده مطالبش، نظر قشنگت رو برام یادداشت می کنی. خسته نباشی می گم تو که بازدید کننده پر و پا قرص وبلاگی و هر روز به وبلاگ سر میزنی و مثل یه مدیر نظرات مخاطب های دیگر رو می خونی و بهشون با دقت پاسخ میدی.

وبلاگ دهه شصتی ها اوایل سال 93 ساخته شد و تا امروز یعنی آبانماه سال 94 حدود 600 مطلب بهش پست شده و الحمدلله نظر شما دهه شصتی ها رو به خودش جلب کرده. اما از میان این 600 مطلب بعضی از مطالب با اقبال بیشتری روبرو شدند. مثلا مطلب خطکش خوردن! و مطلب چوب و فلک. نمی دونم؛ شاید علتش خاطره تلخی هست که به مرور زمان طعم شیرین به خودش گرفته و مخاطب رو با خودش به همون سالهای مدرسه می بره. خیلی از شما گفته بودین که ساعت ها مشغول تورق وبلاگ بودین و اشک می ریختین.

مطلب چوب و فلک پذیرای دانش آموزان و معلمین و اساتیدی بود که از تجربیات خودشون برامون گفتند. برامون خاطرات تلخ و شیرین خودشون رو نوشتند و ما رو بردند به اون دوران.

امروز در این مطلب قصد دارم پایان نامه دکترای یکی از بازدیدکنندگان عزیزمون رو براتون پست کنم. ایشون قول دادن که پایان نامه خودشون رو در اختیار ما بگذارند تا در معرض دید شما قرار بگیره.

بنده مطمئنم مطالب مفیدی در این پایان نامه وجود داره که مخصوصا برای معلمین گرامی ما قابل استفاده خواهد بود. هم معلم هایی که چوب و فلک رو مفید می پندارند و هم اون دسته از معلمانی که به نظرشون چوب و فلک بی فایده هست.

این شما و این هم پایان نامه دوست خوبم جناب آقای هاشم قاسم زاده - دانشجو کارشناسی ارشد علوم تربیتی

 

به نام خدا

هاشم قاسم زاده-دانشجو کارشناسی ارشد علوم تربیتی

دانشگاه اصفهان-دانشکده علوم انسانی

موضوع پایان نامه: تاثیرات چوب و فلک بر روی دانش آموزان دوره ی ابتدایی و متوسطه اول(راهنمایی)

شماره پایان نامه: 532

 

 

مقدمه: چوب و فلک ،نوعی تنبیه بدنی است که در این عصر،هنوز هم وجود دارد. در دوران قدیم، در مدرسه و خانه و قبل تر از آن در مکتب خانه ها بر روی کودکان و نوجوانان استفاده می شد. این تنبیه بیشتر بر روی پسربچه ها مورد استفاده قرار می گرفت. این تنبیه هنوز هم در مدارس کشور های افغانستان، پاکستان، عراق، سوریه، ترکیه، لبنان، مصر، بحرین و عربستان مورد استفاده قرار می گیرد البته به غیر از عربستان و بحرین، این تنبیه در مدارس ممنوع است. در عربستان و بحرین، فلک بستن پسر ها در صورتی که منجر به خونریزی از پا و آسیب جسمی شدید نشود، مجاز است. شیوه ی انجام این تنبیه به این صورت است که کودک را به روی زمین می خوابانند، کفش و جوراب او را در می آورند و پاهای فرد را بالا می آورند و روی چوبی می گذارند که به آن فلک می گویند. سپس طناب را به دور مچ پاهای کودک می بندند. با پیچاندن چوب فلک، طناب به دور مچ پاها بسته می شود به طوری که دیگر توانایی تکان دادن و خارج کردن پا از فلک را ندارند. در این حالت، دو نفر چوب فلک را تا حدی بالا می‌آورند تا کف پا به سمت بالا باشد. سپس معلم، ناظم یا هر فرد دیگری، با وسیله ای، ترجیحا ترکه‌ی انار به کف پاهای کودک می زند. تعداد ضربات گاهی اوقات از قبل تعیین می شد. اما گاهی اوقات فقط ترکه زده می شد بدون شمارش ضربات. به گفته‌ی کسانی که این تنبیه را تجربه کرده‌اند، این تنبیه بسیار دردناک و غیر قابل تحمل بوده است. پس از پایان تنبیه، گاهی اوقات پاهای دانش آموز را از فلک باز نمی کردند تا بقیه عبرت بگیرند. اکنون این تنبیه در ایران ممنوع و غیر قابل انجام است.(طبق قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی، هر گونه تنبیه بدنی در مدارس ممنوع است).

 

بخش اول: آمار استفاده از چوب و فلک در 10 مدرسه (5 تا ابتدایی و 5 تا متوسطه اول)در شهر های اصفهان و کاشان.

توجه: نام این مدارس به دلیل عدم اجازه مدیران این مدرسه ذکر نمی شود.

طبق تحقیقات انجام شده، چوب و فلک در مدارس دخترانه وجود ندارد یا حداقل در مدارس این دو شهر وجود ندارد. 7 مدرسه از 10 مدرسه ای که در آن ها چوب و فلک وجود داشته، مدرسه ی غیر دولتی بودند. هم چنین چوب و فلک در مدارس متوسطه اول بیشتر و شدید تر بوده است. میانگین تعداد ضربات فلک در مدارس ابتدایی، 20 ضربه و در متوسطه اول، 30ضربه است. هم چنین در مدارس راهنمایی، معلمان علاقه‌ی بیشتری به استفاده از کمربند و شیلنگ برای فلک کردن دارند. در مدارس راهنمایی، سخت گیری بسیار بیشتری اعمال می شد. لازم به ذکر است چوب و فلک با اجازه‌ی اولیای دانش آموزان انجام می شده است. در اول سال، در فرم ثبت نام، ذکر شده است که در این مدرسه، دانش آموزان برای اشتباهاتشان چوب و فلک می شوند و اولیا هم رضایت داده اند. حتی وسایل چوب و فلک هم ذکر شده است. در 9 عدد از این مدارس، فقط از چوب و فلک استفاده می شد و در یکی از مدارس، از کف دستی زدن هم استفاده می شد. به گفته ی دانش آموزان این مدارس، بیش ترین دلیل فلک شدن بچه ها در دوره ی ابتدایی، مشق ننوشتن و صحبت بدون اجازه در کلاس درس بوده است. در دوره ی راهنمایی، بی انضباطی، دیر رسیدن به مدرسه و درس نخواندن از دلایل اصلی فلک شدن بچه ها بود. 68 درصد دانش آموزان گفتند که در حین فلک شدن، تحقیر نیز می شدند با الفاظی چون: تنبل، بی شعور، نفهم، کودن و... . در نظر سنجی که از دانش آموزان انجام شد، مشخص شد که 83 درصد دانش آموزان هر مدرسه به طور میانگین، حداقل یک بار چوب و فلک شده‌اند. معلمان نیز گفتند که هر روز به طور متوسط 3 دانش آموز را چوب و فلک می کنند. در 78 درصد موارد، چوب و فلک موجب قرمزی شدید کف پا یا همان ورم کردن می شد. در 12 درصد موارد موجب کبودی و در 10 درصد موارد موجب خونریزی کم کف پاهای دانش آموز می شده است. ترکه ی انار از وسایل محبوب معلم ها برای زدن به کف پاهای دانش آموزان است. معلمان اعلام کردنددر 76 درصد موارد، دانش آموزان هنگام فلک شدن گریه می کنند. 10 درصد موارد، فقط التماس می کنند و گریه نمی کنند و 14 درصد فقط آه و ناله می کنند. 82 درصد معلمان می گویند گریه و التماس دانش آموزان هنگام فلک شدن، تاثیر در کاهش یا افزایش ضربات یا شدت ضرباتی که بر کف پاهای دانش آموزان می‌زنند ندارد. 18 درصد گفتند گریه موجب کاهش شدت ضرباتشان می شود. طبق نظر سنجی، 100 درصد معلمانی که از فلک استفاده می کنند، از این روش رضایت داشته و معتقد هستند که برای دانش آموزان پسر بسیار مفید است. 58 درصد معلم هایی که فلک می کنند، در دوران کودکی خود در مدرسه چوب و فلک می شدند. در این مدارس، 91درصد معلم های مرد از چوب و فلک استفاده می کنند. این آمار در بین خانم معلم ها 80 درصد است. خانم معلم ها تمایل بیشتری دارند که وقت زیادی را صرف فلک کردن کنند (میانگین 23 دقیقه). اما آقا معلم ها تمایل دارند چوب و فلک را زودتر تمام کنند (میانگین14 دقیقه). معلم‌های خانم بیشتر از خط کش چوبی استفاده می کنند اما آقایان بیشتر از شیلنگ و ترکه. کمربند نیز تنها توسط آقایان برای زدن کف پاهای کودکان استفاده می شده است. در یک نظر سنجی از دانش آموزان خواستیم به وسایل چوب و فلک از 20 (بیشترین درد) تا 1 (کم‌ترین درد) نمره بدهند. کمربند نمره ی 20، شیلنگ نمره ی 19، ترکه ی انار نمره ی 16، خط کش فلزی نمره ی 15 و خط کش چوبی نمره ی 11 گرفت. به گفته ی معلم ها،همه ی بچه ها موقع فلک شدن با کمربند به گریه می افتند. 86 درصد بچه ها موقع فلک شدن پاهای خودشون رو تکان می دهند. این تکان دادن شامل خم کردن انگشتای پا و بردن کف پاها پشت یک دیگر است. 93 درصد بچه های دوره‌ی ابتدایی و 80 درصد دانش آموزان راهنمایی، گفتند که معلمان خود را می بخشند، اما گفتند که هیچوقت فلک شدن هاشون رو نمی بخشند. عده ای هم گفتند که هیچوقت معلم هایی که فلکشان می کردند رو نمی بخشند. بچه ها گفتند که ترجیح می دهند با کمربند در یک اتاق که فقط معلم هست فلک بشوند اما سر صف با خط کش چوبی فلک نشوند چون حس تحقیر زیادی دارد.

 

بخش دوم:

آسیب‌های جسمی فلک

توجه: این بخش با کمک دانشجویان رشته پزشکی و عصب شناسی اصفهان تهیه شده است.

1. چوب و فلک موجب آسیب جسمی به بافت کف پا می شود.
2. چوب و فلک می تونه روی بیضه ها و آلت تناسلی پسربچه ها اثر بگذارد. به گفته ی متخصص‌ها، چوب و فلک شرایط جسمی و روحی سختی را برای بچه ها به وجود می‌آورد. در نتیجه برای مقابله برای شرایط سخت، بدن هورمون تستسترون ترشح می کند. این هورمون برای قوی کردن بدن پسر ترشح میشود، اما در عین حال، باعث رشد زود رس بیضه و آلت تناسلی می‌شود و بلوغ زود رس بوجود میاورد. بلوغ زودرس باعث می‌شود که دانش آموز زود تر به بلوغ جنسی برسد. در حالی که هنوز به بلوغ عقلی کافی نرسیده. وقتی که به اندازه ی کافی بچگی نکرده باشد و به بلوغ برسد اصلا خوب نیست. اعصابی از کف پا به بیضه ها کشیده شده. آقایانی که کلاس ورزش های رزمی رفتند، می دانند که اگر بیضه هاشون پیچ بخورد، باید کف پاهاشون رو به زمین بکوبند. این یعنی بیضه با کف پا در ارتباط هست. این ارتباط از 8 تا 16 سالگی که عمدتا سن فلک شدن پسر هاست، بیشتر می‌باشد.
3. تاثیر منفی روی قلب و تنفس: در هنگام چوب و فلک، پاها به سمت بالا قرار گرفته است؛ در نتیجه، خون کمی به کف پاها می رسد. علاوه بر آن، طناب به دور مچ پاهای دانش آموز بسته شده و موجب نرسیدن خون به کف پا می شود. از طرف دیگر، برخورد ضربات ترکه موجب آسیب به سلول‌های پوست کف {پا} می شود. سلول‌ها برای ترمیم خود، از خود هیستامین ترشح می کنند که موجب گشادی مویرگ‌های کف پا می شود. اما به دلیل بالا بودن پاها و بسته بودن پا به فلک، امکان خون رسانی به کف پا وجود ندارد؛ در نتیجه،قلب برای رساندن خون به کف پا، بیشتر و بیشتر کار می کند. در این حالت، امکان دارد سه حالت پیش بیاید: 1-قلب موفق به خون رسانی به کف پا می شود. اما این اتفاق هم چندان خوب نیست. چون در این حالت است که کف پاهای دانش آموز به اصطلاح ورم کرده یا باد می کند. 2-قلب موفق به خون رسانی به کف پا نمی شود. در نتیجه خون به کف پا نرسیده و کف پا کبود می شود. این عمل هنگام فلک کردن با کمربند بیشتر اتفاق می افتد. 3-این حالت، بدترین حالت ممکن است که بیشتر برای دانش آموزان ابتدایی پیش می آید. در این حالت، قلب موفق به خون رسانی به کف پا نشده اما به تلاش خود ادامه می دهد. این اتفاق موجب افزایش تعداد تنفس، افزایش ضربان قلب، عرق کردن و افزایش فشار خون می شود. در مواردی که معلم، ضربات را شدید تر بزند، افزایش فشار خون پاها و بر هم ریختن توازن خون در بدن، موجب بیهوشی موقت دانش آموز می‌شود. معلمان نیز اعتراف کردند که چندین دانش آموز هنگام فلک شدن از حال رفتند و مدتی پس از باز کردن پاها از فلک، به هوش آمدند.
4. چوب و فلک حتی برای معلمان نیز مضر است. تحقیقات نشان می دهد که معلمانی که زیاد فلک می کنند، در طولانی مدت، دچار آرتروز شدید کتف و دست و گردن، از همان دستی که ضربات فلک را می زنند می شوند. این موضوع کاملا ثابت شده است. به گفته ی متخصصان، هر بار که دست برای زدن ترکه به کف پای دانش آموز بالا آورده می شود، نزدیک به 10 درصد سلول های کتف و 6 درصد سلول های ساعد دست فرسوده می شوند و به مرور زمان قدرت ترمیم خود را نیز از دست می‌دهند.
5. چوب و فلک موجب کاهش قد می شود (این موضوع در مورد چوب و فلک با شلنگ و کمربند صدق می کند). طبق تحقیقات انجام شده،چوب و فلک با کمربند و شلنگ موجب آسیب به سلول های بنیادی موجود در کف پا می شود و از افزایش قد در سنین کودکی و نوجوانی جلو گیری می کند؛ به خصوص این که نوجوانان که در سن رشد هستند، فلک شدن کف پاهایشان آسیب بیشتری به توازن قد پا و دست دانش آموز می رساند.
6. شوره و ریزش مو: در تحقیق انجام شده بین 50 دانش آموز پسر دوره ی متوسطه اول، چوب و فلک شدن دانش آموزان به دلیل فشار روحی و استرسی که به او وارد می کند، موجب ریزش مو آسیب به پیاز مو می شود. این اتفاق بیش تر در نوجوانانی دیده شده است که در جلوی هم سن و سال‌هایشان و یا سر صف چوب و فلک شده اند.
7. افزایش احتمال اختلالات جنسی: طبق تحقیقات، دانش آموزان پسری که توسط جنس مخالف خود (خانم معلم) چوب و فلک می شوند، تمایل بیشتری به هم جنس گرایی دارند. زیرا این دسته از دانش آموزان از جنس مخالف خود، تنها خشونت و درد و رنج دیده اند. بنابراین به هم جنس خود که مهربان تر است علاقه مند شده و از جنس مخالف بیزار می‌شوند. هم چنین احتمال ابتلای دانش آموزان مفلوک به سادیسم (دیگر آزاری) و مازوخیسم (خود آزاری) زیاد است. درصد بالایی از پسرانی که توسط خانم معلم خود فلک می شوند، در سن نوجوانی و جوانی، تمایل دارند که یک خانم، آن ها را شدیدا فلک کند. یا این که تمایل دارند انتقام گرفته و جنس مخالف خود را فلک کنند. احتمال «عقده ای شدن» و استفاده این دانش آموز ها از فلک بر روی بچه های دیگر زیاد است. 57 درصد دانش آموزان مفلوک گفته‌اند که اگر در آینده معلم شوند، شاگردان خود را فلک خواهند کرد.
8. کف پا قسمتی از بدن است که عمدتا پوشیده هست و در حالت معمولی، یک دانش آموز در مدرسه هیچ وقت کف پاهای دوست خود را نمی بیند.اما در زمان فلک کردن، این عضو از بدن در مقابل همه‌ی شاگردان قرار گرفته و همه کف پاهای برهنه‌ی هم کلاسی های خود را می بینند. این کار موجب مبتلا شدن دانش آموز مفلوک به بیماری «نمایش دادن اندام بدن خود» در آینده می شود.
9. طبق تحقیقات،بعضی افراد با دیدن کف پاهای برهنه ی پسربچه‌ها، لذت جنسی می برند. عامل این اختلال جنسی هنوز مشخص نیست و تحقیقات ادامه دارد اما احتمال این که این بیماری با چوب و فلک مرتبط باشد زیاد است.
10. به دلیل بالا بودن پاها هنگام فلک، احتمال آسیب به نخاع دانش آموز زیاد است. طبق تحقیقات، اعصاب سمپاتیک که به نخاع مربوط است، بر اثر چوب و فلک های شدید دچار آسیب می شود. حتی بی‌اختیاری در ادرار نیز در تعدادی دانش آموز پسر 10 و 11 ساله که بسیار فلک می شدند مشاهده گردید.
11. اعصاب کف پا، به ویژه در کودکان و نوجوانان، بسیار حساس هستند. چوب و فلک موجب از بین رفتن اعصاب مربوط به درد در کف پا می شود. در نتیجه کف پا، تا حدودی بی حس می شود اگر بچه روی میخ هم پا بگذارد، به دلیل این که زیاد فلک می شده، دردی را حس نمی کند و متوجه خونریزی از کف پای خود نمی شود.
12. اعصاب کف پا هم چنین با چشم و کلیه نیز در ارتباط است. در اسناد قاجار آمده که گاهی اوقات، مجرمان به دلیل فلک شدن با شلاق، دچار ضعیفی چشم می شدند. آزادگان سرافراز اسلام نیز که در عراق، در جنگ تحمیلی اسیر بودند و توسط رژیم بعث فلک می شدند، دچار سنگ کلیه و نارسایی های کلیوی شدند.

(منبع: تحقیقات جمعی از دانشجویان رشته پزشکی و عصب شناسی دانشگاه اصفهان. به سرپرستی دکتر مجتبی علی زاده، متخصص رشته پا پزشکی، دکتر حسن احمد پور، پزشک اطفال)

 

3-در این قسمت ،با یکی از دانش آموزان که در مدرسه ی غیر دولتی درس می خواند و چندین بار توسط معلم،ناظم و مدیر فلک شده است،مصاحبه ای داشتیم.این پسر که نخواست نامش فاش بشود،یک پسربچه 12 ساله است.

سلام. اول از هر چیز، میشه بهمون بگی چند بار فلک شدی؟

#سلام. آره من فکر کنم 7 بار فلک شدم تا الآن.

"خب،چند بارش سر صف بوده؟ کجا فلکت کردن؟ کی فلکت کرد؟

#بیشتر چوب و فلک هام سر کلاس آقای حسنی بوده. چون خیلی سخت گیره. فقط یه بار سر صف فلک شدم. اونم به خاطر نمره زیر ده. چوب و فلک سر صف توسط آقای مدیر انجام میشه. یه بار هم به خاطر دیر اومدن تو اتاق ناظم فلک شدم. 20 ضربه با ترکه انار.

"این طور که معلومه تو مدرسه شما بیشتر بچه ها رو فلک می کنن! درسته؟

#آره! تنبیه اصلی تو مدرسه ما چوب و فلکه. بد تر از همه چیز اینه که پدرا و مادرامون هیچ اعتراضی به این موضوع ندارن! اصلا این خودشون بودن که تنبیه چوب فلک رو به مدیر مدرسه پیشنهاد دادن.

"این که خیلی بده! یعنی تو خونه هم فلک میشی؟!

#زیاد نه! فقط پارسال به خاطر دیر اومدن به خونه بابام فلکم کرد.

"نظر خودت راجع به این تنبیه چیه؟ قبولش داری؟

#نه! اصلا! خیلی تنبیه بدی هست. انقدر درد داره که نگو. من فقط واسه این که فلک نشم درس می خونم. گاهی اوقات دوستات رو جلو چشمت فلک می کنن. خیلی بده. یه بار بهترین دوستم رو جلو چشمام به فلک بستن. خیلی دلم براش سوخت و ناراحت شدم چون کاری از دستم بر نمیومد. به هم دیگه قول داده بودیم که نذاریم کسی بلایی سرمون بیاره اما اون رو جلوی من فلک کردن و من هیچ کاری نتونستم انجام بدم.

"(در اینجا لیست آسیب های چوب و فلک رو بهش نشون دادم) تا حالا از این مشکلات واست پیش اومده؟

#(با دقت به لیست نگاه می کنه) آره یه جورایی! موقع فلک شدن، کمرم درد می گیره. بعد از فلک شدن، وقتی پاها رو باز می کنن، چشمم یه لحظه سیاهی میره. موقع فلک شدن نفس نفس می زنم. سادیسم و مازوخیسم رو نمی دونم چیه! ولی احتمالا دارم!!

"وقتی نمی دونی چیه پس از کجا می دونی داری؟؟!

#(با خنده) وقتی شیطونی می کنم بابا و مامانم بهم میگن مگه سادیسم داری بچه !!!  ^-^

"آها! خب، به نظرت وقتی بزرگ شدی، اگه معلم شدی، شاگردات رو فلک می کنی؟

#نه! اصلا! آخه دلم نمیاد. بچه هام رو هم فلک نمی کنم. نه فلک و نه هیچ تنبیه دیگه ای.

"آفرین پسر خوب ! حالا یه سوال دیگه! معلم هایی که فلکت می کنن رو می بخشی؟

#(چند لحظه فکر می کنه) بیشترشون رو آره! ولی خانم اسدی رو که چند بار من و بهترین دوستم رو با بهونه های الکی شدید فلک کرد رو نه. ولی شاید بعدا ببخشم!

"خب،ممنون که باهامون هم صحبت شدی! کاری، باری، امری، حرفی نداری؟!

#نه! فقط از پدر و مادرا می خوام بیشتر به فکر ما بچه ها باشن و نذارن که تو مدرسه ما رو کتک بزنن. همین. فکر نکنم خواسته زیادی باشه!

"البته همه پدر و مادرا بچه هاشون رو دوست دارن!

# آره خب! ولی یه عده کم تر، یه عده بیشتر .

"خب، امیدوارم تو زندگیت موفق بشی! درسات رو بخون و شیطونی هم نکن تا دیگه فلک نشی! باشه؟!

#(با خنده) باشه!! ^-^   

 

در این بخش آسیب های روحی و روانی چوب و فلک بر روی دانش آموزان رو بررسی می کنیم.

1. تحقیر شدن: طبق تحقیقات انجام شده، چیزی که دانش آموزان را از فلک متنفر می کند، علاوه بر درد و سوزش بسیار، تحقیر شدن جلوی هم سن و سال هایشان است. تعداد قابل توجهی از معلمان گفتند وقتی که در حال فلک کردن کف پاهای دانش آموزشان هستند، از تحقیر و بعضا" توهین بعد از زدن هر ضربه استفاده می‌کنند. یکی از خانم معلم‌ها که معلم سال چهارم ابتدایی پسرانه است، روش خاصی برای تحقیر کردن بچه ها داشت؛ او درباره ی طرز تنبیه و فلک کردن شاگردانش این طور می گوید: "وقتی قراره دانش آموزی فلک بشه، بعد از پابرهنه شدن و بستن پا به فلک، با خودکار روی کف پای چپش می نویسم «پسر» و روی کف پای راستش می نویسم «تنبل» یا «پسر بد». وقتی کف پاهاشون کنار هم دیگه جفت میشن، عبارت پسر تنبل یا پسر بد قابل خوندن هست و کف پاهای اون دانش آموز هم به سمت بقیه بچه ها هست تا عبرت بگیرن. بعد با خط کش چوبی، اونقدر به کف پاهاشون می زنم که حسابی قرمز و متورم بشه. این تنبیه هر روز من سر کلاس هست و در این کار موفق هستم و از فلک راضی هستم. موقع فلک کردن هم اگه دانش آموز درس نخونده باشه، بعد از هر ضربه بهش میگم احمق، خنگ، و اگه مشق ننوشته باشه میگم تنبل، و اگه بی نظمی کرده باشه، علاوه بر این که به جای خط کش، با ترکه فلکش می کنم، بهش میگم بیشعور، حیوان، بی‌تربیت... دانش آموزام من رو می شناسن. اصلا از گریه و زاری و التماس قبل از فلک و موقع فلک شدن خوشم نمیاد. اگه کسی رو بخوام فلک کنم و اون پسر کفش و جوراباش رو زود در نیاره، 20 ضربه بیشتر فلک میشه. واسه همین بیشتر بچه ها سریع واسه فلک شدن آماده میشن. موقع فلک شدن هم باید پاهاشون ثابت و بی حرکت باشه. در غیر این صورت شدید تر فلک میشن. التماس کردن موقع فلک شدن هم ممنوعه... به نظر من چوب و فلک تنبیه خیلی خوبی واسه پسر ها هست !"... این معلم به شدت موافق فلک بوده و می گوید روزی 5 دانش آموز را سر کلاس فلک می‌کند. او می گوید برای فلک بستن تمامی شاگردانش از اولیای آن ها اجازه داشته است. تحقیر شدن بچه، به خصوص پسرها موجب سرافکندگی، ناراحتی زیاد و افسردگی موقت، ناراحتی اعصاب و به خصوص شکسته شدن غرور می شود. این موضوع را تمامی کسانی که فلک می‌شدند، قبول کرده اند که فلک شدن با کمربند، 60 ضربه، با شدت زیاد توسط ناظم در دفتر مدرسه که هیچ کسی به جز ناظم اون جا نیست، خیلی راحت تر از فلک شدن با خط کش چوبی فقط 20 ضربه سر صف مدرسه، جلوی چشم همه‌ی بچه ها هست. چون تحقیری که چوب و فلک به وجود میاره، تنبیهات دیگه ندارند.
2. سلب اراده: در چوب و فلک، پاهای دانش آموز را با طنابی انقدر محکم به فلک می بندند که دانش آموز کم تر اختیاری روی پاهای خود ندارد. در این زمینه، از تجربیات خودم از فلک شدن استفاده کردم. یادمه هر بار که فلکم می کردند، اول تا حدود 10 ضربه پاهایم را به شدت تکان می دادم تا بلکه از درد فلک کم بشود اما بعد از 10 ضربه و وقتی می دیدم که تکان دادن پا بی فایده هست و فقط ناظم یا معلم رو  عصبانی می کند، نا امید شده، پاهای خود را در اختیار فلک گذاشته و به گریه و التماس می‌افتادم. این اتفاق پس از این که بار ها و بارها در دوران ابتدایی و راهنمایی برایم تکرار شد، موجب شد که در نوجوانی و جوانی، در گرفتن تصمیم های مهم و اراده داشتن در مقابل مشکلات زندگی، به جای امیدواری، هم چون پسری که پاهایش را به فلک بسته اند، پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با مشکلات، نا امید بشوم و مانند چوب و فلک مدرسه، خود را به دست مشکلات بسپارم و از تلاش کردن غافل بشوم. البته می دانم که این اتفاق بیش تر واسه من افتاده و دوستان دهه شصتی که فلک می شدند، اراده خود را از دست ندادند اما دوستانی را می شناسم که هنگام رویارویی با مشکلات، یاد چوب و فلک افتاده و تسلیم فلک یا همون مشکلات زندگی می شوند.
3. شرطی شدن دانش آموز: یکی از آسیب های روحی و تربیتی مهم که بد بودن چوب و فلک را ثابت می‌کند، شرطی شدن دانش آموز است. به این صورت که وقتی دانش آموز را به خاطر اشتباهاتش چندین بار فلک می کنیم، این موضوع به او تلقین می شود که باید درس بخونم تا فلک نشوم. پس دانش آموز شروع به درس خواندن می کند اما اگر چوب و فلک را برداریم، چون دانش آموز به فلک شدن به خاطر خطاهایش عادت کرده، با خود می گوید: اگر درس نخونم، فلک نمیشم. اگر درس بخونم هم فلک نمیشم. پس چرا از وقت بازی خودم رو درس خوندن بذارم، وقتی در هر دو صورت فلک نمیشم؟!پس دست از درس خواندن می کشد. ما هم از معلمان یک کلاس پسرانه ششم ابتدایی که بارها فلک شده بودند و به فلک عادت کرده بودند، خواستیم که تا دو هفته از هیچ تنبیه بدنی از جمله فلک استفاده نکنند. بعد از دو هفته، میانگین نمرات دانش آموزان به زیر 10 رسید. در حالی که تا دو هفته قبل، میانگین نمرات 16 داشتند. کاملا مشخص بود که آن دانش آموزان فقط برای این درس می خواندند که فلک نشوند. بعد از این که دوباره فلک شدند، نمراتشان به میانگین 16 برگشت. اما نباید از یاد ببریم که «هدف از تحصیل چیست؟! آیا هدف از تحصیل، فرار از فلک شدن توسط معلم هست یا کسب علم؟! هدف از نظم و به موقع آمدن به مدرسه چطور؟! فلک نشدن یا با نظم شدن ؟!» پس اگه دانش آموزی از ترس فلک شدن بیست گرفت، ارزشش کم تر از اون کسی هست که 12 گرفته اما با علاقه و بدون زور و اجبار درس خونده. تا آخر عمر که نمیشه بچه رو فلک کرد. نهایتش تا آخر دبیرستان فلک بشه. آیا وقتی دانشگاه رفت هم باید فلک بشه؟!
4. ناراحتی اعصاب و ایجاد خاطرات تلخ: به گفته ی خود دانش آموزان، تنها یک چیز بدتر از فلک شدن سر صف هست و اون هم دیدن صحنه ی فلک شدن بهترین دوستت هست. هیچ چیز مثل شنیدن صدای گریه‌ی بهترین دوستت که داره فلک میشه و از دستت هم کاری بر نمیاد عذاب آور نیست که نیست... (زنده باد رفاقت دوران کودکی و نوجوانی !).

 

عده ای از دوستان سوال پرسیده بودن که چرا دانش آموز ها موقع فلک شدن انگشتای پاهاشون رو خم می کنن. ما در تحقیقاتمون پاسخ این سوال رو پیدا کردیم. به دو دلیل بچه ها موقع فلک شدن انگشتای پاهاشون رو خم می کنن:

1. به دلیل این که از شدت درد،اعصاب کف پا تحریک میشن و انعکاس نخاعی به وجود میاد که دست خود بچه نیست.
2. به این دلیل که با خم کردن انگشتای پا، پوست کف پا ضخیم تر و کلفت تر میشه و درد ضربات فلک رو به طور موقتی کاهش میده. یه دلیل فرعی دیگه هم اینه که تنها قسمت از کف پای دانش‌آموز که به چوب بسته نمیشه و تا حدودی آزاد هست، انگشتای پا هستن و پسربچه هایی که فلک میشن انگشتای پاهاشون رو از درد تکون میدن تا شاید از شدت سوزش پاها کم بشه.

معلم هایی که فلک می‌کنن گفتن بیشتر از 90 درصد پسربچه ها موقع فلک شدن انگشتای پاهاشون رو تکون میدن و یا خم می‌کنن.