لحظه هایی که خودمان نیستیم
پنجشنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۳، ۰۳:۲۸ ق.ظ
لحظه هایی هستند
که هستیم
چه تنها ، چه در جمع
اما خودمان نیستیم
انگار روحمان می رود
همانجا که می خواهد
بی صدا
بی هیاهو
همان لحظه هایی که
راننده ی آژانس میگوید رسیدین
فروشنده می گوید باقی پول را نمی خواهی؟
راننده تاکسی میگوید صدای بوق را نمی شنوی
و مادر صدا میکند حواست کجاست ؟
ساعتهایی که
شنیدیم و نفهمیدیم
خواندیم و نفهمیدیم
دیدیم و نفهمیدیم
و تلویزیون خودش خاموش شد
آهنگ بار دهم تکرار شد
هوا روشن شد
تاریک شد
چایی سرد شد
غذا یخ کرد
در یخچال باز ماند
و در خانه را قفل نکردیم
و نفهمیدیم کی رسیدیم خانه
و کی گریه هایمان بند آمد
و
کی عوض شدیم
کی دیگر نترسیدیم
از ته دل نخندیدیم
و دل نبستیم
و چطور یکباره انقدر بزرگ شدیم
و موهای سرمان سفید
و از آرزوهایمان کی گذشتیم
و کی دیگر اورا برای همیشه فراموش کردیم
" یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم "
لطفا برای حمایت از ما در این سایت ثبت نام کنید: ثبت نام
شما هم می توانید عکس ها، خاطرات، و دیگر موارد نوستالژیک خودتون رو برای ما ارسال کنید تا به اسم خودتون در وبلاگ به ثبت برسه. لطفا مطالب خودتون رو به ایمیل من ارسال کنید.
ایمیل دهه شصتی ها: 1360s.blog.ir@gmail.com
ممنونم عالی بود. کمی خندیدم. کمی گرییدم.
جالب بود.
هرچند ما آتاری نداشتیم. ما چند تا جارو داشتیم هر روز باید خونه را جارو میکردیم و حیات می شستیم.
تازه انقدر بیرون در کلاس می استادیم تا جیشمون در می رفت ولی جرات دستشویی رفتن نداشتیم.
خخخخخخ